Sei "hei" til Zalo, den skjønnaste undulaten! Som eg nemnde i gårsdagens blogginnlegg, var me fuglepassarar førre veke, frå tysdag kveld til i går. Mamma og pappa kom innom dagen før dei skulle reise av garde til Florø (konfirmasjon), og Zalo var ganske stille til å byrje med. Men etter som dagane gjekk, blei det meir liv i han (me veit ikkje om det er ein hann eller ho endå), og me blei vekt i helga i halv ni-tida av den finaste kvitrelyden :) Kjekt å ha eit dyr på besøk her i heimen, og eg trur eg snakkar for oss begge når eg seier at me gleder oss allereie til neste gong me ser Zalo igjen!
Legg igjen ein fin tanke