Det er så typisk, det. Når ein trur at det går mot vår ute, bakken har til og med byrja å bli grøn igjen, då kjem den. Snøen. Den har allereie lagt seg godt til rette på vindaugsprossene. Eg står i stova og ser ut på dette vêret, og eg må ærleg innrømme at det freistar lite å gå til bussen akkurat no. Skal jo på jobb og må difor ut, så eg får berre kle meg godt, men ja, eg er lei det kvite som fell ned frå himmelen. Kan krysse fingrane for at snøen forsvinn neste veke. Kanskje. Kanskje ikkje.
Legg igjen ein fin tanke